Jullie herinneren het project met de GP 58? Mooi, de beste belde me met het volgende.
Zeg nu heb ik de 58 hier. en ik wil er eigenlijk wat verder mee schieten dan 100 / 150 meter. Net als die gast met die texan op you tube.
Eerlijk gezegt gaan dan de haren in mn nek recht overeind staan. Want alles wat je op t WWW vindt is natuurlijk waar en je ziet altijd het volledige plaatje. Dus je vraagt wat ie in gedachten had.
Lange afstand 250 m + mischien wel een km.
De basis zou zijn GP .58 worden.
Er moest een lange loop in.
En t moest iets bijzonders worden.
Op you tube schoot men een kilometer met een 45 Texan. Echter hij was een dag bezig een loodje over een vijvertje te loppen. En op t laatst kon de beste naar de overkant lopen zonder natte voeten te krijgen.
Echter gezien de vraagstelling zou een .45 waarschijnlijk de beste papieren hebben. We moesten enkel zorgen dat er snelheid in het loodje kwam. Na wat brainstormen zouden hadden we een consept. De 58 zou een 45 loop krijgen en van daaruit zouden we zien hoe het project zou lopen.
Afgesproken was dat de opdrachtgever het overall ontwerp zou doen, ik zou het ontwerp digitaliseren en de klant zou een loop en een breegde aanleveren. Vanuit die positie zouden we verder borduren.
Nadat we de eerste schetsen binnen hadden maar eens aan de gang met een teken programma. Klant leverde een micro soft-paint tekening aan. Daar heb je echt iets aan pffffffffff, maar na wat ploeteren hadden we iets.
En zoals gewoonlijk veranderd het ontwerp talloze keren, steeds nadat er specs vrij kwamen betreffende onderdelen welke konden worden bemachtigd. Opdrachtgever wilde een wat langere loop, daar LW deze niet in het programma heeft hebben we hiervoor XP airguns ingeschakeld. Na een weekje kwam de melding dat een lange loop besteld was en bij ons zou worden afgegeven voor afmonteren.
Na de gebruikelijke US 3 weken { een maand of 3 dus} de bel. een pakketdienst met een lang pakket voor de deur. Toen bleek dat niet enkel ik maar ook Daniel een gezond gevoel voor humor had. Opdracht gever had gevaraagd om de langst mogelijke loop, M.A.W. er bleek een soort van vishengel in de doos te zitten 60 inch koud gehamert staal in .452
Langzaam daalde het besef in dat alle tekeningen weer het digitale ronde archief in konden. Altans de orginele v Breen kolf ging het niet worden. Daar men bleef vast houden aan de extreem lange loop moest er een oplossing komen voor het ballans probleem.
Nu ben ik niet vies van een lange wapper ( heb immers ook een 42 inch Quigley) maar dit is andere koek.
Het ballans probleem zou worden opgelost middels een Alluminium chassis. Het stabiliseren vd loop moesten we maar creatief oplossen. MAW google is je vrind. De meest voor de handliggende oplossing was lamineren van de loop. Echter gewicht is wel een dingetje natuurlijk.
Gekozen is voor RVS en carbon. De eerste sleeve zou een RVS naadloze buis worden. de rest carbon. In totaal zouden we 5 lagen gaan gebruiken. alle verlijmd met een flexibel blijvende expoxy.
Zo u ziet hebben we gekozen voor stalen spacers welke garanderen dat elke sleeve exact in het midden zit. Tussen de sleeves is een dusdanige ruimte gecreeerd dat we het konden afgieten met een kitachtige epoxy
Heb je alles gereed krijg je een appje. zeg ik heb bij ms Hp een lollig loodje gezien heb jij dat ook?
Watte ???
Nu had ie dus geluk dat ik dezelfde mal ook heb. Het betreft en van origine een 740 grain boattail. Das op zich geen probleem het idee is namelijk om tegen de 1600 joule te gaan eindigen, maar dat klote loodje krijgen we nooit door de laadpoort. Mr HP heeft dit opgelost door het boattail gebeuren van de mal te vlakken dan waren er nog buksen te vinden waar het in paste. Verder heb ik meer vertrouwen in mijn 425 grain HP.
Alles weer t eerder genoemde archief in en opnieuw. nu met een laadpoort onder 60 graden tov de hartlijn. Tevens de breedge iets verlengt zodat we de de hamer slag konden behouden. Immers je zit wel met een paar vaste parameters in je ontwerp
Met de loop in huis en de upper gereed en ontwerp verstuurd was deel 1 en 2 gereed. Immers ik mag geen uppers frezen dus de opdrachtgever uit zuid europa moest dit maar regelen Zou waarschijnlijker nog goedkoper uitpakken ook gezien de vaste lasten en loonkosten alhier.
Als je dan zo een foto binnen krijgt met de mededeling hij is op de post word je toch een beetje warm van binnen. Echter ( althans voor mij zwakte dat een beetje af toen we hem in handen hadden). Men had iets toegevoegd waar ik niet zo blij mee was. Wie het straks ziet mag het zeggen, we gaan verder met het chassis als beloofd.
Als je een 60 inch loop moet herbergen heb je een langer iets nodig om het stabiel te houden. een voll allu chassis is dan makkelijk want allu word in lengten van 6 meter geleverd, hout niet.
Om alles lekker strak te houden moest er dus een langer chassis komen met een langere drukbuis. Titanium was de norm ook al word het nog gecoat. Het chassis zou worden gefreest uit een blok duralumium.
Omdat iedereen verschillende handen heeft is gekozen voor losse grip platen.
Wat details
Tja zo jullie weten is geen enkele buks kompleet zonder een goede rem. Uiteraard ontworpen door de opdracht gever.
Daar heel de buks hoekig is zou de rem dat ook worden t zou zomaar ontworpen kunnen zijn door mr Lamborghini
Tja dan is het tijd om alles samen te stellen. spannend, past de inlet de trekker noem maar op.
Deze hebben we binnen.
T neusje past ook naadloos
Wie t ziet mag t zeggen
en dan heb je plots een geheel.
Lengte 208 cm
Gewicht 22 Kilo (zonder optiek of bipod)
Vo met 425 gn 330 m/s
Accuratie 100m < 1 MOA
Tja de voor en nadelen welke ik zo kan benoemen.
Allereerst het disign. Ikzelf had met deze spec's een paar dingetjes anders gedaan. Ik houd van hout, dus een houten pistool grip wangsteun en hamster was gebruikt. Maar als gezegt de eigenaar heeft het zelf ontworpen. dus is het echt een one off.
Tevens had ik van het schouder stuk een soort van skeleton gemaakt. Ik zou het ongeveer opbouwen als een (bv) Steyr FT.
Voordelen ?
Voor de hand liggend ze is supper efficient met lucht. De buks past naadloos in de inlet. Door het gewicht en supper efficiente rem is er nauwlijks terugslag. De nadelen van de lange lock time zijn mede daarom te overzien.
Alles past naadloos en schuifpassingen zijn perfect het werkt dus fijnloos. mede door het vernuftige mechaniek gebouwd door Kurvers schietsport kunnen we alles optimaal krijgen om de lange loop effectief te maken.
Door de hoge V0 hebben we (voor een luchtbuks) een zeer vlakke kogelbaan. 425 grain gaat supersoon.
Nadelen ?
Oveduidelijk het formaat. Nu weten wij mannen dat size matters maar het moet wel een beetje functioneel zijn.. nu begrijp ik dat dit voor de eigenaar weinig uitmaakt Hij zal er wsl weinig mee reizen. maar om dit nu elke week in je auto te frotten is niet handig. Heb mn handen vol aan een buks ong 2/3 dit formaat.
Het gewicht. 22 Kg zonder optiek is stevig. De bedoeling is dat er een monopod onder de kolf komt dus schiet technisch zal er weinig mis mee zijn. Maar dit leg je niet even een .30 min in je handen om een wedstrijdje te schieten.
Dit is duidelijk een platform om full benchrest te schieten. Tot voor nu was het wijzen is raken.
De buks gaat nu uiteen en weg voor een ceracoating. Daarna zullen we alles weer inelkaar zetten en er een paar honderd schoten door jagen. We merken duidelijk dat alles nog wat stroef is en we willen een (letterlijk) geoliede machine inleveren. Waarschijnlijk gaat het een 150m test worden met de labradar ernaast. Kunnen we eens zien wat het precies doet.